Hip-hop to gatunek muzyczny oraz miejska kultura. Muzyka ta powstała w Nowym Jorku, w społeczeństwie afroamerykaninów, w latach sidemdziesiątych XX wieku. Amerykański didżej i producent muzyczny DJ Afrika Bambaataa wprowadził pojęcie czterech filarów hip hopu. Mimo tego, środowisko kultury hip hopowej dodaje jeszcze więcej filarów.
Filary hip-hopu[]
Główne[]
MCing - rap, rapowanie, emceeing czy rymowanie. Rytmicze wypowiadanie lub recytowanie słów używane przez raperów. Jest częścią muzyki hip hop. Słowo "rap" często używane jest jako synonim pojęcia "hip-hop".
DJing - turntablizm/turntablism. Sztuka prezentowana przez osoby zwane DJami lub didżejami. Polega na posługiwaniu się gramofonem poprzez tworzenie scratchy (skreczy) czy beat jugglingów na płycie winylowej.
Graffiti - forma sztuki (przez wielu uważana za akt wandalizmu) uznawana za ekspresje wizualną tej muzyki. Obrazy malowane na np. murach. Wywodzi się z lat sześćdziesiątych XX wieku, gdy gangi używały go do oznaczania swych terenów.
B-boying - breakdance, break, breaking, bboying, breakdancing. Specyficzna odmiana tańca wymagająca wiele siły, zręczności i kondycji. Osoba tańcząca breakdance to b-boy/biboj (mężczyzna) lub b-girl/bigerl (kobieta).
Inne[]
Wiedza - filar dodawany przez wiele osób ze społeczeństwa hip hopowego. Brak wiedzy wywołuje nieprawdziwy, stereotypowy wizerunek tej kultury.
Beatbox - forma rytmicznego tworzenia dźwięków za pomocą narządów mowy (krtani, języka, gardła, przepony) naśladująca tzw. beaty/bity (podkład muzyczny w muzyce hip hop). Używany jest przez beatboxerów/bitbokserów.
Hip-hop w Polsce[]
Początki muzyki hip-hop w Polsce[]
Pierwszym, polskim artystą hip-hopowym był, jak wszystkim wiadomo, Liroy, który występował na początku pod pseudonimem PM Cool Lee. Często ludzie się z tym nie zgadzają twierdząc, że jeszcze wcześniej był Kazik. Inni twierdzą nawet, że pierwszy był Franek Kimono.
Pierwsze demo Liroya - 3 - ukazało się już w 1982 roku. Jeżeli chodzi o Franka Kimono, to mimo wykonywania muzyki disco był także raperem. Mimo wszystko Franek wydał swój pierwszy singiel w 1983 roku, rok po ukazaniu się demówki Liroya.
Zarówno Liroy, jak i Franek Kimono nagrywali dalej. Zaczęli nagrywać również kolejni artyści, chociaż mało o tym powszechnie wiadomo. W 1988 roku można było usłyszeć niejaki zespół Deuter z albumem pt. 1987 (mimo tytułu, album pochodzi z 1988 roku). W tym samym roku, zespół rockowy Voo Voo ukazując swój kolejny album pt. Małe Wu Wu, także otarł o hip-hop.
Wspomniany wcześniej Kazik wydał swoją pierwszą płytę Spalam się w 1991 roku. Nie jest on i nigdy nie był typowo hip hopowym artystą, ale znany jest ze swoich rapowych kawałków, takich jak "Dzieczyny", "Na mojej ulicy" czy "12 groszy". Niedługo po nim, jeszcze w tym samym roku, zespół hip-hopowy Trials X wydał swój album Fekalia. W roku 1992 pokazał się kolejny artysta hip-hopowy DJ Damm ze swoim albumem Drugi po Kaziku. Na koniec też 1992 roku Liroy wydał swój nielegal East On Da Mic. Jeszcze w tym roku, pojawił się już zespół Brooklyn, którego można znać ze względu na będącego w nim rapera Karramba. W tym samym roku pojawił się również zespół B.Z.i.K. i ich album Walenie w basenie. Jeszcze w 1992 roku, uderzyła grupa Salem ze swoim albumem Skate.
W 1993 roku, powstała audycja radiowa poświęcona kulturze hip-hopowej o nazwie Kolorszok. Prowadzili ją Bogna Świątkowska (nazywana przez wielu "Matką chrzestną polskiego hip-hopu") i Sebastian Imbierowicz, znany później jako DJ Volt czy DJ 600V. Miała wielkie znaczenie dla integracji warszawskiej sceny hiphopowej lat 90. Hip hopowa grupa Lavina Cox również zaczęła nagrywać w 1993 roku. W tym roku też Kazik ponownie dał o sobie znać ze swym kolejnym albumem Spalaj się!. W tym roku, ukazało się też pierwsze demo Slums Attack o nazwie Demo Staszica.
W 1994 roku ukazała się płyta Sny autorstwa BAD Master C. Pojawił się też skład o nazwie D Head Trippin. Zaczęły działać już bardziej znane zespoły, takie jak Kaliber 44 ze swoim nielegalem Usłysz nasze demo czy Nagły Atak Spawacza ze swoim Bluuuurgh.
W następnych latach zaczęły nagrywać bardziej znane nam dzisiaj składy oraz raperzy. Przykładowo w 1995 roku Wzgórze Ya-Pa 3 wydało album pod takim samym tytułem. W 1996 Slums Attack wydali pierwszy, legalny album, to samo tyczy się Kalibra 44. Z kolei w 1998 roku, Killaz Group wydało swój pierwszy nielegal. W roku 2000 Paktofonika stworzyła pierwszą płytę noszącą tytuł Kinematografia.